Auteur: Twan

Als ik zaterdag 24 juni weg zeil uit Vikerhavn, laat ik de wind bepalen waar ik uit ga komen. Het is weer een drijfdag en dat zorgt ervoor dat ik een koers vaar die me het meeste comfort biedt. En dat is bij weinig wind doorgaans een aan de windse koers. Zo maak je de meeste snelheid en lig je wat ‘vaster’ in het water.

De aan de windse koers die ik zeil brengt mij naar de overkant van de Oslofjord. Vikerhavn ligt in het uiterste zuidoosten van deze grote fjord, het eiland Sandø ligt in het zuidwesten. Op de kaart zie ik dat er een mooie baai ligt aan de noordzijde van het eiland waar ik met de zuidelijke wind van nu mooi beschut lig.

Lees verder “Nieuwe werkelijkheid”

Na mijn avonturen bij Hallberg-Rassy in Ellös, besluit ik maandagochtend weer verder te gaan. Door de werf die alweer vroeg op gang komt, ben ik ook vroeg wakker en klaar om te vertrekken. De wind is echter nog niet echt wakker, maar dat deert mij niet.

Ik drijf meer dan dat ik zeil de Ellösefjord uit en heb het prima naar mijn zin. Het is heerlijk zonnig weer en de omgeving is schitterend. Ik ga noord, in kleine stapjes op weg naar Noorwegen.

Lees verder “Dag Zweden!”

…in de catergorie ‘Fastest (and only) single handed 36’. We hebben het over de Hallberg-Rassy Rally where everybody wins 2023 die op vrijdag 16 en zaterdag 17 juni plaatsvindt. Een groot succes wat mij betreft. Niet omdat ik – net als elke andere deelnemer – heb gewonnen, maar omdat het een geweldig tweedaags evenement is dat ik mij nog lang zal herinneren!

Een week voordat het evenement begint mail ik de werf of het goed is als ik een dag eerder al aanmeer in de haven. Het antwoord is bevestigend en als ik 15 juni net na zessen de Hallberg-Rassy marina binnenloop begint mij wat te dagen. Mijn mail was totaal overbodig. De haven ligt al vol met Rassy’s van allerlei formaat en diverse nationaliteiten. Ik ben zowat de laatste die binnenkomt!

Lees verder “Kendu wint…”

Deze week staat in het teken van zeilen naar Ellös. Daar staat al meer dan vijftig jaar de Hallberg-Rassy werf waar mijn fijne scheepje in 1991 van stapel liep. Elk jaar organiseert de werf de Hallberg-Rassy Rally ‘Waar iedereen een winnaar is’. Deelname aan dat evenement staat als enige vaste afspraak al vanaf het ontwerp in mijn reisschema.

Een poosje geleden appte mijn moeder: ‘We maakten een nostalgische fietstocht langs jouw geboortehuis!’ Dat huis staat in Heumen, naast de sluis waar mijn vader destijds sluiswachter was. Tussen het huis en de sluis lag een groot grasveld en richting de brug ‘de grote weg’. Ik was nog geen 3 jaar oud maar wist precíes tot waar ik mocht komen. Het gevaar van het water en de weg was mij blijkbaar duidelijk. Wie had toen kunnen weten dat water zo’n passie van me zou worden? Of misschien wel: wat lag het voor de hand!

Lees verder “Geboortehuis”

Ik heb het nog nooit op z’n Zweeds gedaan, dus ik vind het best wel een beetje spannend. Ik neem dan ook mijn rust en kijk eerst eens goed hoe de situatie is, hoe de andere boten erbij liggen en welke ogen of andere bevestigingspunten er al dan niet beschikbaar zijn aan de rotsen.

Mijn hekanker heb ik al voorbereid toen ik nog een mijl of wat van het eiland verwijderd was, evenals mijn langste landvast die ik nu bij de boeg klaar heb liggen. ‘Doe elke dag iets waar je bang voor bent,’ schijnt een levenswijsheid te zijn. Nou, bang ben ik niet. Maar ik voel wel spanning. Ik kies mijn plek uit, laat naar mijn gevoel het hekanker wat vroeg vallen en laat de ankerlijn vieren totdat mijn boeg bijna op de rotsen zit.

Lees verder “Op z’n Zweeds”

‘Lijkt me een mooi haventje op een mooi eilandje,’ appt mijn vader als ik donderdagavond vastmaak op Sejerø. Dat leek mij nu ook toen ik deze bestemming uitkoos op mijn route verder noordwaarts. Tegen mijn voornemen in moest ik flink kruisen in de Grote Belt om hier te komen, maar de bestemming ís inderdaad mooi en met de windverwachtingen van de komende dagen is dit ook een prima plek.

Vrijdag waait het hard en uit de verkeerde richting dus kan ik hier lekker blijven liggen. En zaterdag gaat de wind naar het zuidwesten en dat is heel goed voor de volgende stap die ik wil maken. Maar eerst even het eiland op met een huurfiets om te kijken wat hier allemaal te zien valt.

Lees verder “Vakantie”

In Helnæs Bugt blijf ik drie nachten voor anker liggen. Deze onder Denen kennelijk populaire ankerbaai is groot, maar biedt bij elke windrichting veel beschutting. Ondanks dat het een lang weekend is – het is Hemelvaart – ben ik voor zover ik heb kunnen zien in de hele baai het enige jacht. Dat vind ik niet erg. Ik ben op zoek naar rust en wil de allerbeste ankerplaats. En die is dus voor mij beschikbaar.

Twee nachten lig ik heerlijk uit de wind achter een heuvel van het eiland Agernæs. Met de rubberboot ga ik even aan wal maar er is niet veel te zien daar. Zoutwaterpoelen waar je tegen betaling mag vissen. Maar ook daar maakt niemand dit weekend gebruik van. En ik ook niet. Ik ben niet zo’n visser.

Lees verder “Kamp Van Koningsbrugge”

Bij Æbelø lig ik twee nachten aan een mooring, van vrijdag tot zondag. Ik had de letters ‘DS’ op de mooring wel gezien maar schonk er verder geen aandacht aan. Later lees ik dat die letters staan voor ‘Danske Sejlunion’ en dat de moorings alleen bedoeld zijn voor watersporters die lid zijn van een watersportvereniging die verbonden is aan dat Deense watersportverbond.

Beetje stout geweest dus. Maar ik denk niet dat er iemand mee gezeten heeft. Ik heb diverse vriendelijke gebaren uitgewisseld met de Denen die bij hetzelfde eiland hun weekend vierden en sommigen ook kort gesproken. Niemand die er iets van zei.

Lees verder “Stout geweest…!”

Om 20:10u vliegt Marleen van Kopenhagen terug naar Nederland. We zijn eigenlijk de hele zaterdag al bezig met het afscheid en als het dan zover is, is het echt niet leuk. Ineens staat ze op de roltrap en het bord ‘Only Passengers’ maakt het onomkeerbaar.

Het was een feest om met zijn tweeën aan boord te zijn. Ondanks Marleens onervarenheid op open zee is het prima gegaan. In de metro terug naar de boot overdenk ik de afgelopen drie weken: Duitse wad, Helgoland, Nord-Ostsee-Kanal en Oostzee. Wat een trip hebben we gemaakt. Ik ben dankbaar voor de afgelopen drie weken. Maar lopend van Kongens Nytorv naar de Nyhavn vind ik er geen zak aan. Marleen hoort in dit plaatje en ze is er niet meer bij…

Lees verder “Beginnersfout”

In Gedser genieten we van het voor het eerst in ons leven in Denemarken zijn. Het haventje is eenvoudig maar wel al echt Deens. Op het haventerrein staat het vol met rode, houten huisjes en het is overal super schoon. Zowel de faciliteiten als het gehele haventerrein.

Marleen en ik proberen ons een beetje in te leven in de Deense taal die verrassend veel lijkt op Nederlands. Zo zien we het bordje ‘Giv agt!’ staan op een plek waar je blijkbaar op moet letten. En bij de AED hangt een sticker ‘Hjertestarter’. De truc is om het Deens een beetje fonetisch te benaderen. Dan kom je er wel!

Lees verder “Van het gebaande pad”