De route en navigatie

“Oei, het is wel heel mooi weer om richting huis te zeilen….” Deze gedachte zal bij iedere zeiler wel bekend zijn. Situatie: je hebt drie weken zomervakantie, zit net een weekje aan de Engelse zuidkust en de omstandigheden zijn fantastisch om terug te zeilen. Eigenlijk hoef je volgende week pas terug maar hoe zullen de omstandigheden dan zijn? Blijf je genieten op je mooie plekje en riskeer je een oncomfortabele terugtocht? Of ga je als het kán en neem je een korter verblijf op je ‘verre bestemming’ op de koop toe?

In 2022 motorde ik van Cherbourg in één ruk naar Nieuwpoort. Omdat ik gedwongen was te kiezen tussen anderhalve dag saai motoren (ook nog eens in dichte mist), óf tegen noordelijke winden in boksen die de twee weken daarna voorspeld werden. Het werd dus dat eerste.

Deze reis wil ik gaan maken zónder die afweging. Gebruik maken van de tijd om te kunnen blijven hangen op een plek als dat leuk is of de omstandigheden daarom vragen. Of gewoon de andere kant op zeilen als de wind net dáár vandaan komt waar ik had gepland heen te gaan. Het klinkt misschien raar, maar ik heb er járen over gedaan om me te realiseren dat als ik per se ergens op een bepaalde tijd wil zijn, ik heel vaak tegenwind heb en minder mooie tochten maak dan wanneer ik de bestemming (of het verblijf) laat afhangen van de omstandigheden! “A gentleman never sails to windward”, zeggen de Engelsen. Dat wil ik ook!

En deze overweging heeft ook een grote rol gespeeld bij de keuze van het zeilgebied waar ik de komende maanden wil zijn. In mijn eerste blog stond al een kaartje van de voorgenomen route. Hoe ben ik tot die keuze gekomen?

De eerste afweging die ik maakte was: ga ik noord of ga ik zuid? Zuid is mooi. Heel mooi. En hoe zuidelijker je komt, hoe groter de kans op warm weer. Maar een blik op de kaart van Europa laat ook een ander aspect zien van zuid. Ben je Het Kanaal eenmaal uit, dan zit je feitelijk op de Atlantische Oceaan. Met aan je ene zijde de Europese kust die ook in een goede zomervakantie te verkennen valt, en aan de andere zijde open water. In dat open water liggen mooie bestemmingen zoals de Azoren en Madeira, maar dan heb je het over grote tochten van twee weken of meer en dat vergt een verdergaande meteorologische blik, meer tijd en veel meer planning. En vooral dat laatste staat op gespannen voet met mijn wens die ik aan het begin van deze blog uitsprak.

Ik ga dus noord. Denk vanuit Vlieland en er is bij elke windrichting wel een bestemming die je binnen twee of drie etmalen kunt bereiken. En als ik geen zin heb om nachten door te halen, zijn er ook veel mogelijkheden tot dagtochten. In heel mijn voorgenomen route zit maar één oversteek die niet in dagtochten gedaan kan worden: van Noorwegen naar de Shetlandeilanden. Dat maakt flexibel én vergroot de kans op een prettige en veilige zeilervaring. Zeilen zonder keuzestress….

En vergis je niet. In mijn belevingswereld is een plan iets wat je helpt om te starten. Ik hóef die voorgenomen route helemaal niet te varen. Ik ga gewoon vertrekken en gebruik de informatie die ik onderweg krijg – en alles wat ik onderweg leer – om beslissingen te nemen. Beslissingen die leiden tot het behalen van mijn doel: ruim een half jaar zeilen met veel plezier!

En dan nog iets anders maar wel route gerelateerd: de navigatie. Bij dat onderwerp heb ik bij mijzelf een verschuiving gemerkt. ‘Vroeger’ zweerde ik bij papieren kaarten. En later kwam daar een GPS bij om te ondersteunen. Maar eerlijk is eerlijk: eigenlijk is het nu andersom. Elektronische navigatie voert de boventoon en ik heb papieren kaarten bij de hand ter ondersteuning. Vooral voor tochtplanning vind ik deze laatste erg fijn. Maar onderweg gebruik ik toch vooral de elektronische kaart. Ik heb daarbij gekozen voor Navionics. Met de sets ‘UK, Ireland & Holland’ en ‘Scandinavia (South) & Germany (North)’ heb ik dekking voor mijn heel voorgenomen reis. Beschikbaar op mijn boord-pc met 21″ scherm en ook op mijn laptop en iPhone. Met diverse handheld GPS ontvangers die ik gemakkelijk kan koppelen als de hoofdsystemen uitvallen.

Ik heb respect voor zeilers die met kaart en zon en sterren de wereld over zeilen. Ik kan dat in beperkte mate. Maar zeker als solozeiler laat ik mij graag helpen door moderne hulpsystemen die mij laten zien waar ik ben, waar anderen zijn en of we niet op ramkoers liggen.

Maar dus ook papieren kaarten bij de hand. Als back-up en om met een drankje en heerlijk zonnetje in de kuip de volgende mogelijke tochten voor te bereiden. Door zeilvrienden Pierre en Maarten werden diverse kaarten bijzonder vriendelijk te leen of ter overname aangeboden. Hartelijk dank heren!