Over…

Nu De Reis is volbracht, ga ik er nog één keer over schrijven. Een kleine terugblik in herinneringen, cijfers en andere wetenswaardigheden.

Misschien wel meer voor mijzelf dan voor mijn gewaardeerde lezers. Om alles even op een rijtje te zetten, een plaats te geven. En ook een beetje afscheid nemen van een bijzondere periode in mijn leven. Met veel dankbaarheid overigens. Niet heel vaak komen dromen écht uit…

Over… het oorspronkelijke plan
Toen ik De Reis begon te plannen was voor mij duidelijk dat het een globaal plan moest blijven. Alleen het bezoek aan de Hallberg-Rassy werf in het weekend van de Hallberg-Rassy Rally stond voor mij vast. Voor de rest diende het plan vooral als leidraad om tijdens De Reis de juiste keuzes te kunnen maken.

Ik kan zeggen dat het plan voor een groot deel is uitgepakt zoals ik het vooraf had voorgesteld. Ik ben noordwaarts gegaan en tegen de klok in. Ik heb een aantal maanden in Scandinavië doorgebracht en ben toen overgestoken naar de Shetlands om via en tussen de grote en kleine eilanden van het Verenigd Koninkrijk mijn weg terug naar huis te vinden.

Wat ik heb ‘overgeslagen’ in Scandinavië is het Limfjord en een bezoek aan de eilanden Bornholm en Gotland. Het Limfjord – een natuurlijke doorgang in de kop van Denemarken van Noordzee naar Oostzee – sloeg ik over vanwege weer- en windomstandigheden. Ik had graag op die manier naar de Oostzee gevaren zodat ik wat van de Deense westkust had kunnen zien en niet over het ‘saaie’ Nord-Ostsee Kanal had hoeven varen.

En toen ik in de buurt van Bornholm kwam, werd er twee weken alleen maar oostelijke winden voorspeld. Ongunstig om verder die kant op te gaan en omdat het plan slechts een plan is om lekker te kunnen zeilen, ben ik toen naar het noorden gegaan in plaats van verder oost. En achteraf bezien was een rondje rondom Gotland qua tijd misschien ook een beetje te ambitieus.

Wat ik voor die keuzes heb teruggekregen is het inzicht dat het Nord-Ostsee Kanal helemaal niet saai is en dat ik veel meer van Denemarken heb gezien. Ik heb zowel de Sont als de Kleine én Grote Belt bevaren en daar heb ik van genoten!

In het Britse deel van de reis heb ik eigenlijk alles gedaan wat ik vooraf gepland had. Alleen de Scilly eilanden en de Kanaaleilanden heb ik niet bezocht. Die eerste zag ik altijd al als een mogelijke bonus en in de Kanaaleilanden had ik simpelweg geen zin meer. Daar kom ik nog wel eens. Als ‘extra’ ben ik wel in London geweest.

Op de kaart hierboven staat de daadwerkelijk gevaren reis. Doordat ik de hele reis mijn AIS-transponder aan heb gehad is de tocht volledig geregistreerd. Sommigen hebben moeite met een plan dat ‘slechts’ een plan is. Want waar kun je dan uiteindelijk op rekenen? Nou, voor mij toont mijn reis aan dat je met een beetje wendbaarheid kunt rekenen op een geweldig resultaat!

Over… single-handed zeilen
Het overgrote deel van De Reis was ik alleen. Marleen vergezelde me eerst drie weken in Duitsland, Denemarken en Zweden en later nog eens (bijna) drie weken in Noorwegen. Ruben was in Zeeland, op Vlieland, Caledonisch Kanaal en Noord-Ierland bij me en Thijs zag ik op Norderney en in London. En daar was ook mijn vader.

Alle overige tijd was ik alleen aan boord en dat was prima. Alleen tijdens zeer zwaar weer in Het Kanaal voelde ik me een moment er té alleen voor staan en eenzaam.

Maar alleen aan boord is iets anders dan steeds alleen zijn. Met veel plezier denk ik terug aan de ontmoetingen die ik heb gehad. Soms alleen in de vorm van een gesprekje in de Grevelingensluis zoals met de bemanning van de Lively Lady. Of de enthousiaste havenmeester Po in Guldborg. Jonge mensen zoals Paul en Liv die een grote reis maken met zeiljacht Désirée en die ik met Marleen tegenkom in Skanör, Zweden. Eigenlijk heb ik hen pas beter leren kennen door het volgen van hun blog en videos op Youtube!

Bij Hallberg-Rassy in Ellös leerde ik vele mede-eigenaren kennen en had ik vooral leuk contact met Mike en Marjorie van HR44 True North en Alex van HR34 Kingara. En onderweg op diverse plekken ontmoette ik de Skybird (Kristiansand en Kirkwall), Beleza van Sailing and Sunsets (Lerwick), Equinoxe (Fair Isle, Kirkwall en Wick) en Windhoek (Isle of Man).

De Nederlandse Noor (of Noorse Nederlander) Guy met zijn zeiljacht Dupper Dit Hen ontmoette ik op Lerwick en met hem trok ik op tot aan Kirkwall. Eveneens in Schotland kwam ik solozeiler Richard uit Finland tegen en Tine en Lars van HR48 Rasine.

En tot slot, maar niet in de minste plaats, de mensen die ik al kende maar allemaal toevallig tegenkwam op mijn reis. Sybrand die niet met zijn HR36 Sailody maar met zijn vrachtwagen in Göteborg was. Liesbeth en haar meiden op de HR412 Barnes voor de Noorse kust. Maarten en Alex met de HR45 WaveDancer in Lerwick, Steve van HR37 Fornautic op Gigha Island en Dominik in Oostende. Van alle ontmoetingen heb ik genoten en meestal ook wat geleerd!

Over… flora en fauna
Op de Oostzee kwam ik minder zeeleven tegen dan waar ik op hoopte. In de Belts van Denemarken zijn tuimelaars niet ongewoon maar ik heb er geen gezien. Wel zag ik regelmatig bruinvissen en ook zeehonden. Toch ging ik me daar een beetje zorgen maken over de staat van onze zeeën.

Vogels en vooral ook broedende vogels heb ik erg veel gezien. Jan van Genten, visdieven en allerlei soorten meeuwen waren er in overvloed. En ook veel kuikentjes die echt nét uit hun ei waren en met veel kabaal en (schijn)aanvallen werden verdedigd door hun ouders. En de imposante arend boven het eiland Fænø.

Bij Belfast zag ik samen met Ruben de eerste dolfijnen van de reis en daarna zag ik ze bijna elke dag. Van de Ierse Zee tot aan de Solent. Met als hoogtepunt de ontmoeting met walvissen in de Bristol Channel op mijn oversteek van Ierland naar Land’s End. Dat zal me altijd bijblijven.

Verder ontelbare schapen en berggeiten op de Zweedse, Noorse en Schotse eilanden. In Denemarken zag ik ze minder en misschien dat het daarom juist daar zo kleurrijk was met de verschillende flora. Gele en groene velden, paarse bloemen en geurende naaldbossen. Qua natuur denk ik dat Denemarken sowieso de meeste indruk op me maakte.

Over… Kendu
Spannend op een reis als deze is of alles heel blijft. Daar kan ik kort over zijn: alles is heel gebleven! Ik heb geen enkele storing of schade gehad die de reis in gevaar bracht of onderbrak. De schade in Ardfern door een lichte aanvaring van een motorjacht was het meest vervelend. Verder kan ik alleen een kapotte doucheslang (vervangen in Ellös) en verdwenen luchthapper (hersteld in London) bedenken. Ja, en de zeilen hebben wel wat geleden, vooral de genua. Maar dat hoort erbij. En nu we het toch over zeilen hebben: dat ik mijn gennaker kon redden nadat die (bijna) hopeloos in de knoop raakte in Zweden is ook wel fijn!

Over… De Reis
Over De Reis heb ik in 34 eerdere blogs al geschreven. De korte samenvatting is: Nederland, Duitsland, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Schotland (met Shetlands en Orkneys), Verenigd Koninkrijk (inclusief Noord-Ierland), Isle of Man, Ierland, en België. Ik ben ook nog in Franse wateren geweest maar niet aan land geweest. Helaas heb ik geen gastenvlaggetje van Isle of Man. Die ga ik nog wel een keer ophalen…

Ik heb in totaal 3.567 zeemijlen afgelegd van Bruinisse tot Bruinisse. Daarvoor ben ik bijna zeven maanden – 206 dagen – weg geweest waarvan ik 129 dagen daadwerkelijk heb gezeild of gevaren en dat waren 717 vaaruren. Ik heb 297,4 motoruren gemaakt.

Ik heb er enorm van genoten maar ik ben nu ook blij dat het erop zit! Na ‘thuiskomst’ in Middelburg bleef ik nog een week of twee aan boord in Zeeland. Even rustig acclimatiseren en wennen aan thuis zijn en een lang weekend genieten met Marleen.

Over… deze blog
Met heel veel plezier heb ik mijn blog bijgehouden. Het was nooit een opgave. Soms dacht ik dat ik een week niets te schrijven zou hebben maar er gebeurde altijd genoeg om over te verhalen. Voor mij was het een manier om mijn ervaringen te delen en contact te houden met ‘thuis’.

Ik weet dat ik een behoorlijk vaste schare lezers heb en dat er door hen met plezier werd uitgekeken naar zondagochtend 9:00u. Ik ben iedereen dankbaar voor de aandacht, al dan niet in de reacties onder mijn blog. Dit is de laatste. Dank jullie wel en maak je dromen waar als je de kans hebt!

Over… en uit!