Auteur: Twan

King Charles III is er geen koning maar ‘Lord of Mann’. Sunak is er niet de minister-president. Ze betalen er met de Manx Pound en hebben hun eigen belastingregels en wet- en regelgeving. Isle of Man, een onafhankelijk ‘Brits’ pareltje in de Ierse Zee dat ik maar al te graag wil bezoeken.

Misschien is het eiland wel het meest bekend van de Isle of Man TT. De motorraces die al meer dan honderd jaar worden gehouden op dit eiland waar buiten de dorpen en steden geen snelheidslimieten gelden. En sommigen weten dat het eiland ook het oudste parlement ter wereld huisvest en dat er een civiel-technisch wonder staat: the Great Laxey Wheel.

Lees verder “Man, wat een eiland!”

Het is maandagochtend en Marleen zegt door de telefoon tegen mij: ‘Ik hoor aan de manier waarop je praat dat het nog niet helemaal klaar is.’ Wat kent ze me toch goed en ze heeft gelijk. Ik heb haar zojuist verteld dat ik de schade onderling ga regelen met de tegenpartij en dat het allemaal weer goed is.

Maar het ís nog niet goed, maar het komt wel goed. Voor nu staan Ruben en ik echter nog een beetje bedremmeld te kijken naar de meter lange en diepe kras op Kendu. Dwars door de gelcoat heen tot in de glasvezels toe.

Lees verder “Troubles”

‘The Great Glen’ is een breuk die van het noordoosten naar het zuidwesten loopt, dwars door Schotland heen. Aan beide zijden van de breuk heb je zicht op de hooglanden van Schotland en in de breuk liggen drie ‘lochs’. Dat zijn grote meren en het meest tot de verbeelding sprekende is natuurlijk Loch Ness. Het tot meer dan 200 meter diepe meer dat het onderkomen zou zijn van Nessie, het monster van Loch Ness.

Ík ben vooral blij dat 200 jaar geleden de lochs met handgegraven kanalen zijn verbonden aan elkaar zodat er een waterweg – het Caledonisch Kanaal – ontstond die wij nu kunnen bevaren. En dat is precies wat ik de komende week ga doen. En dat doe ik niet alleen, want in Inverness stapt zoon Ruben aan boord!

Lees verder “The Caledonian Canal”

Van 13 tot 19 augustus bevoer ik met Ruben het Caledonisch Kanaal. De blog over die tocht volgt zondag 27 augustus. Gewoon om 9:00 ‘s ochtends zoals je gewend bent.

Maar als tussendoortje bij deze alvast de fotocollage die ik maakte. Ik kan er erg van genieten. Ik hoop jij ook!

Na Noorwegen heb ik eigenlijk al niet meer lekker gezeild. De overtocht naar de Shetlands was grotendeels motoren en ook van Lerwick naar Fair Isle was het maar aanmodderen met de wind. Dat is nu opgelost. Van Fair Isle naar de Orkney eilanden is het een pittig zeiltochtje met buiig weer en stevige wind. Genieten dus!

Ik vertrek samen met Guy van Fair Isle. Hij mikt op Kirkwall, de hoofdstad van de Orkneys. Ik ben van plan voordat ik naar Kirkwall ga nog een tussenstop te maken aan de meest noordelijke eilanden van de eilandengroep.

Lees verder “O is for Orkney*”

Ik ben op Fair Isle! Dit eiland tussen de Shetlands en de Orkneys staat al járen op mijn verlanglijstje. In het blad ‘Zeilen’ las ik vijftien, misschien wel twintig jaar geleden een reisverslag. En in dat verslag was (ook?) een bezoek aan Fair Isle beschreven.

Met als grote blikvanger voor mij de vuurtoren op het noordelijke puntje van het eiland en vooral de enorme misthoorn die de vooruitgeschoven post is van die vuurtoren. Daar móest ik ooit zelf heen en nu is het mijn kans!

Lees verder “Keerpunt”

Nog één week Noorwegen en dan zit het Scandinavische deel van De Reis erop. Nog één week is Marleen bij me en dan vliegt ze naar huis. Ik wil daarna zo snel als mogelijk de oversteek naar de Shetlands maken. En dat betekent dat ik nu al dagelijks de windverwachtingen voor die oversteek in de gaten houd. Hoe ontwikkelt de wind zich? Kan ik rekenen op een ‘herentocht’ of moet ik juist rekening houden met zwaardere omstandigheden?

Maar voor het zover is dus nog één week aan de Noorse westkust. En het moet gezegd worden: het plaatsje Førde dat zo anoniem in een hoekje van de kaart staat en met een industrieel uitziende kade weinig gastvrij aandoet, blijkt een pareltje te zijn!

Lees verder “Nog één week…”

Marleen en ik zijn helemaal in ons element op Kvitsøy! En dat is maar goed ook want een blik op het weerbericht doet sterk vermoeden dat we hier wel een paar dagen zullen blijven. We zijn vrijdagavond aangekomen en vanaf zaterdagmiddag worden er stevige buien met regen en vooral ook veel wind(stoten) tot 45 knopen verwacht.

Kvitsøy is eigenlijk niet één eiland (øy) maar een verzameling van eilandjes. Het eiland Grøningen is met een bruggetje aan Kvitsøy verbonden en herbergt een leuk restaurantje. We lopen er naartoe voor een drankje en gaan pas weg na een heerlijk driegangenmenu. Echt de moeite waard! Moe maar voldaan lopen we terug naar de boot en slapen heerlijk.

Lees verder “Øyer og fjorder”

Als Marleen aan boord is heb ik wat uit te leggen. Al weken hebben wij het er over om de wateren van de Noorse zuidoostkust te gaan verkennen in de paar weken die we samen hebben. Die ‘Noorse Rivièra’ kenmerkt zich door bovengemiddeld mooi weer, beschut water en een veelheid aan ankerbaaien, aanmeerplekken en leuke stadjes.

Maar zoals al een beetje doorschemert in een eerdere blog vind ik het daar toch allemaal een beetje tegenvallen. Ik hou meer van desolate gebieden dan van ‘vakantieparken’ en ik heb die zuidoostkust wel een beetje gezien. Ik wil naar de Noorse westkust met afgelegen wateren en eilanden in grote fjorden. Maar dan moet ik Marleen wel overtuigen om met me mee te gaan en dus te kiezen voor bovengemiddeld mínder mooi weer en wat minder beschut vaarwater.

Lees verder “Dit is mijn Noorwegen!”

Het is dinsdag 4 juli en ik ben in Kristiansand Gjestehavn. Dat is maar een paar voetstappen verwijderd van de terminal waar Marleen zaterdag 8 juli aankomt met de veerboot van Holland Norwaylines die tussen Eemshaven (Emden) en Kristiansand vaart. Ik ben dus ruim op tijd.

Dat is een bewuste keuze want de wind- en weersvoorspellingen zijn nogal wisselvallig en zo weet ik zeker dat ik niet onder vervelende omstandigheden de laatste mijlen hoef af te leggen. Bovendien vind ik het wel prettig om een paar dagen te genieten van faciliteiten die thuis zo gewoon zijn: onbeperkt water, elektriciteit, WiFi en verse boodschappen om de hoek.

Lees verder “Kristiansand”