Blog ‘Rondje Noordwest-Europa met Kendu’

Na Noorwegen heb ik eigenlijk al niet meer lekker gezeild. De overtocht naar de Shetlands was grotendeels motoren en ook van Lerwick naar Fair Isle was het maar aanmodderen met de wind. Dat is nu opgelost. Van Fair Isle naar de Orkney eilanden is het een pittig zeiltochtje met buiig weer en stevige wind. Genieten dus!

Ik vertrek samen met Guy van Fair Isle. Hij mikt op Kirkwall, de hoofdstad van de Orkneys. Ik ben van plan voordat ik naar Kirkwall ga nog een tussenstop te maken aan de meest noordelijke eilanden van de eilandengroep.

Lees verder “O is for Orkney*”

Ik ben op Fair Isle! Dit eiland tussen de Shetlands en de Orkneys staat al járen op mijn verlanglijstje. In het blad ‘Zeilen’ las ik vijftien, misschien wel twintig jaar geleden een reisverslag. En in dat verslag was (ook?) een bezoek aan Fair Isle beschreven.

Met als grote blikvanger voor mij de vuurtoren op het noordelijke puntje van het eiland en vooral de enorme misthoorn die de vooruitgeschoven post is van die vuurtoren. Daar móest ik ooit zelf heen en nu is het mijn kans!

Lees verder “Keerpunt”

Nog één week Noorwegen en dan zit het Scandinavische deel van De Reis erop. Nog één week is Marleen bij me en dan vliegt ze naar huis. Ik wil daarna zo snel als mogelijk de oversteek naar de Shetlands maken. En dat betekent dat ik nu al dagelijks de windverwachtingen voor die oversteek in de gaten houd. Hoe ontwikkelt de wind zich? Kan ik rekenen op een ‘herentocht’ of moet ik juist rekening houden met zwaardere omstandigheden?

Maar voor het zover is dus nog één week aan de Noorse westkust. En het moet gezegd worden: het plaatsje Førde dat zo anoniem in een hoekje van de kaart staat en met een industrieel uitziende kade weinig gastvrij aandoet, blijkt een pareltje te zijn!

Lees verder “Nog één week…”

Marleen en ik zijn helemaal in ons element op Kvitsøy! En dat is maar goed ook want een blik op het weerbericht doet sterk vermoeden dat we hier wel een paar dagen zullen blijven. We zijn vrijdagavond aangekomen en vanaf zaterdagmiddag worden er stevige buien met regen en vooral ook veel wind(stoten) tot 45 knopen verwacht.

Kvitsøy is eigenlijk niet één eiland (øy) maar een verzameling van eilandjes. Het eiland Grøningen is met een bruggetje aan Kvitsøy verbonden en herbergt een leuk restaurantje. We lopen er naartoe voor een drankje en gaan pas weg na een heerlijk driegangenmenu. Echt de moeite waard! Moe maar voldaan lopen we terug naar de boot en slapen heerlijk.

Lees verder “Øyer og fjorder”

Als Marleen aan boord is heb ik wat uit te leggen. Al weken hebben wij het er over om de wateren van de Noorse zuidoostkust te gaan verkennen in de paar weken die we samen hebben. Die ‘Noorse Rivièra’ kenmerkt zich door bovengemiddeld mooi weer, beschut water en een veelheid aan ankerbaaien, aanmeerplekken en leuke stadjes.

Maar zoals al een beetje doorschemert in een eerdere blog vind ik het daar toch allemaal een beetje tegenvallen. Ik hou meer van desolate gebieden dan van ‘vakantieparken’ en ik heb die zuidoostkust wel een beetje gezien. Ik wil naar de Noorse westkust met afgelegen wateren en eilanden in grote fjorden. Maar dan moet ik Marleen wel overtuigen om met me mee te gaan en dus te kiezen voor bovengemiddeld mínder mooi weer en wat minder beschut vaarwater.

Lees verder “Dit is mijn Noorwegen!”

Het is dinsdag 4 juli en ik ben in Kristiansand Gjestehavn. Dat is maar een paar voetstappen verwijderd van de terminal waar Marleen zaterdag 8 juli aankomt met de veerboot van Holland Norwaylines die tussen Eemshaven (Emden) en Kristiansand vaart. Ik ben dus ruim op tijd.

Dat is een bewuste keuze want de wind- en weersvoorspellingen zijn nogal wisselvallig en zo weet ik zeker dat ik niet onder vervelende omstandigheden de laatste mijlen hoef af te leggen. Bovendien vind ik het wel prettig om een paar dagen te genieten van faciliteiten die thuis zo gewoon zijn: onbeperkt water, elektriciteit, WiFi en verse boodschappen om de hoek.

Lees verder “Kristiansand”

Als ik zaterdag 24 juni weg zeil uit Vikerhavn, laat ik de wind bepalen waar ik uit ga komen. Het is weer een drijfdag en dat zorgt ervoor dat ik een koers vaar die me het meeste comfort biedt. En dat is bij weinig wind doorgaans een aan de windse koers. Zo maak je de meeste snelheid en lig je wat ‘vaster’ in het water.

De aan de windse koers die ik zeil brengt mij naar de overkant van de Oslofjord. Vikerhavn ligt in het uiterste zuidoosten van deze grote fjord, het eiland Sandø ligt in het zuidwesten. Op de kaart zie ik dat er een mooie baai ligt aan de noordzijde van het eiland waar ik met de zuidelijke wind van nu mooi beschut lig.

Lees verder “Nieuwe werkelijkheid”

Na mijn avonturen bij Hallberg-Rassy in Ellös, besluit ik maandagochtend weer verder te gaan. Door de werf die alweer vroeg op gang komt, ben ik ook vroeg wakker en klaar om te vertrekken. De wind is echter nog niet echt wakker, maar dat deert mij niet.

Ik drijf meer dan dat ik zeil de Ellösefjord uit en heb het prima naar mijn zin. Het is heerlijk zonnig weer en de omgeving is schitterend. Ik ga noord, in kleine stapjes op weg naar Noorwegen.

Lees verder “Dag Zweden!”

…in de catergorie ‘Fastest (and only) single handed 36’. We hebben het over de Hallberg-Rassy Rally where everybody wins 2023 die op vrijdag 16 en zaterdag 17 juni plaatsvindt. Een groot succes wat mij betreft. Niet omdat ik – net als elke andere deelnemer – heb gewonnen, maar omdat het een geweldig tweedaags evenement is dat ik mij nog lang zal herinneren!

Een week voordat het evenement begint mail ik de werf of het goed is als ik een dag eerder al aanmeer in de haven. Het antwoord is bevestigend en als ik 15 juni net na zessen de Hallberg-Rassy marina binnenloop begint mij wat te dagen. Mijn mail was totaal overbodig. De haven ligt al vol met Rassy’s van allerlei formaat en diverse nationaliteiten. Ik ben zowat de laatste die binnenkomt!

Lees verder “Kendu wint…”

Deze week staat in het teken van zeilen naar Ellös. Daar staat al meer dan vijftig jaar de Hallberg-Rassy werf waar mijn fijne scheepje in 1991 van stapel liep. Elk jaar organiseert de werf de Hallberg-Rassy Rally ‘Waar iedereen een winnaar is’. Deelname aan dat evenement staat als enige vaste afspraak al vanaf het ontwerp in mijn reisschema.

Een poosje geleden appte mijn moeder: ‘We maakten een nostalgische fietstocht langs jouw geboortehuis!’ Dat huis staat in Heumen, naast de sluis waar mijn vader destijds sluiswachter was. Tussen het huis en de sluis lag een groot grasveld en richting de brug ‘de grote weg’. Ik was nog geen 3 jaar oud maar wist precíes tot waar ik mocht komen. Het gevaar van het water en de weg was mij blijkbaar duidelijk. Wie had toen kunnen weten dat water zo’n passie van me zou worden? Of misschien wel: wat lag het voor de hand!

Lees verder “Geboortehuis”